بی ردپا ...

سلام

تجربه ی خیلی خوبیه تایپ با گوشی جدید و اولین پست نسبتا راحت بعد از اون همه کپی پیست کردنها... 

حرف و گپها بمونه به وقتی که دستم کار میکنه نه ذهنم.ازون مدلها که فقط مینویسم...

چقدر دلم تنگ شده بود برای اینجا، برای تو،برای نوشتن...

دیگه میامو مینویسم

ممنونم ازت ... برای همه ی مهربونیات...

نویسنده : من ; ساعت 0:8 روز دوشنبه ۲۴ مهر ۱۳۹۶

بی ردپا ......

هیچوقت به این سن فکر نکرده بودم به دهه ی سوم زندگی، دهه ای که وقتی بچه بودم بنظرم یه خانم ۳۰ ساله کلی عمر کرده بود و دیگه جوان نیست و ... همه ی انتظاری که از مامان میرفت تو اون سن و سال و راجع به دهه ی سوم زندگی داشتم ولی این نیست، دهه ی سوم تازه اول راهی، اول راهی که بالاخره پیداش کردی و قراره توش جون بگیری و قد بکشی، اول راه زندگی ای به دور از هواس پرتیهای جوونی، جدی تر از قبل و شاید سرسخت تر و حساستردهه ی سوم و دوست داشتم حس خوبی داشتم بهش انگار بزرگ شدم، ولی اینروزا آمادگیشو ندارم که ۳۳ ساله بشم ... بیهوده گذشت این یکسال؟؟ بزرگتر نشدم؟ غم بیشتری رو تجربه کردم؟  نمیدونم ... جمعه با فاطمه رفتیم تئاتر، خانه ی آقای کرمی، یه متن تراژیک در قالب طنز بی وقفه خنده دار بود کارش ولی خنده ها فقط برای سالن بود و تموم، چیزی نبود که حالمو خوب کنه و انرژیش ادامه داشتع باشه، این جمعه هم به فاطمه گفتم بریم این یکی اسمش همیشگی ، یه روایت متفاوت از غم و شادی اینطور که خوندم بناست کارهای عقب افتادمو تو این چند روز به سرانجام برسونم، میدونم ذهنم آزاد میشه ولی روحم نه! فعلا نه ... اگه تنبلی نکنم صبح پاشم برم کوه خوبه انگار ازون موقع هاست که خودم باید به داد خودم برسم، و واقعیت اینه که هیچکسی بیشتر از خود آدم نمیتونه به خودش کمک کنه پس تو غم نمون زهرا، میخواستم کل دفتر خاطراتمو بسوزونم ولی بعد تصمیم گ بی ردپا ......

» نمایش این صفحه بدین معناست که نویسنده وبلاگ یک مطلب را بصورت رمزدار درج کرده است و برای مشاهده کامل مطلب نیازمند آن هستید که کلمه عبور مرتبط با این مطلب را دانسته و وارد کنید.

بی ردپا ......